திருக்குறள் அறுசொல் உரை – 084. பேதைமை: வெ. அரங்கராசன்
02. பொருள் பால்
12. துன்ப இயல்
அதிகாரம் 084. பேதைமை
அறிய வேண்டுவன அறியாமையும்,
அறிய வேண்டாதன அறிதலும்.
- பேதைமை என்ப(து)ஒன்று யா(து)…?எனின், ஏதம்கொண்டு,
தீமையைப் பிடித்துக் கொண்டு,
நன்மையைப் போகவிடும் அறியாமை.
- பேதைமையுள் எல்லாம் பேதைமை, காதன்மை
ஒழுக்கம் அல்லாத செய்கை,
அறியாமையுள் பெரிய அறியாமை.
- நாணாமை, நாடாமை, நார்இன்மை, யா(து)ஒன்றும்
வெட்காமை, தேடாமை, அன்புஇலாமை,
மதியாமை அறியார்தம் தொழில்.
- ஓதி உணர்ந்தும், பிறர்க்(கு)உரைத்தும், தான்அடங்காப்
கற்றும், கற்பித்தும், அவ்வழியில்
செல்லாதான், இணைஇல்லா அறிவிலி.
- ஒருமைச் செயல்ஆற்றும் பேதை, எழுமையும்,
ஓர்பிறப்பில், ஏழ்பிறப்புத் துன்பப்
புதைகுழியை அறிவிலி அமைப்பான்.
- பொய்படும் ஒன்றோ? புனைபூணும், கைஅறியாப்
கைத்திறன் அறியார்தம் செய்தொழில்,
தோற்கும்; சிறைத்துயரை ஆக்கும்.
- ஏதிலார் ஆரத், தமர்பசிப்பர், பேதை
அறியார் செல்வர்ஆயின், உறவார்
பசிப்பார்; அயலார் உண்பார்.
- மையல் ஒருவன் களித்(து)அற(று)ஆல், பேதை,தன்
அறியாதான் கைப்பொருள் பெற்றால்,
கள்குடித்த பித்தன்போல் ஆவான்.
- பெரி(து)இனிது, பேதையார் கேண்மை; பிரிவின்கண்,
அறிவிலி நட்பு, நனிஇனிது;
பிரிந்தாலும், துன்பம் தராது.
- கழாக்கால் பள்ளியுள் வைத்(து)அற்(று)ஆல், சான்றோர்
அறிஞர் கூட்டத்துள் அறியாதார்
புகுதல், விரும்பத் தகாச்செயல்.
பேராசிரியர் வெ. அரங்கராசன்
(அகரமுதல 104 ஐப்பசி 22, 2046 / நவ.08, 2015)
Comments
Post a Comment