திருக்குறள் அறுசொல் உரை – வெ. அரங்கராசன்: 035. துறவு

(அதிகாரம் 034. நிலையாமை தொடர்ச்சி)

ஆசைகளை எல்லாம் அகற்றிவிட்டு
வாழும், தூயநல் அறவாழ்வு.

அதனின், அதனின், இலன்.

எவ்எவற்றின் பற்றுகளை விடுகிறாரோ,
அவ்அவற்றால் துன்பங்கள் இல்லை.

ஈண்(டு)இயற் பால பல.

உயர்மதிப்பு வேண்டித் துறப்பார்க்குச்,
சமுதாயக் கடைமைகள் பற்பல.

வேண்டிய எல்லாம் ஒருங்கு.

ஐம்புலன்களை அடக்கு; விடவேண்டிய
அனைத்தையும் முழுதும் விடு.

     மயல்ஆகும் மற்றும் பெயர்த்து.

ஆசைகள் இல்லாமையே துறவு;
       இருந்தால், மயக்க உறவு.

   உற்றார்க்(கு), உடம்பும் மிகை.
     பிறவித்துயர் போக்குவார்க்[கு], உடலும்
       சுமைதான்; மற்றவை எதற்கு?

   உயர்ந்த உலகம் புகும்.

    “நான்,எனது” என்னும், ஆணவம்இல்லான்,
         உயர்வான் உலகு புகுவான்.

பற்றி விடாஅ தவர்க்கு.

பற்றுகளை விடாதாரைத் துன்பங்களும்
பற்றும்; பற்றி விடாவாம்.

     வலைப்பட்டார், மற்றை யவர்.

    முழுதும் துறந்தார் துறவில்
         தலைமையார்; மற்றையார் மயங்குவார்.

நிலையாமை காணப் படும்.

பற்றுஇலார்க்கு இல்லை பிறப்பு;
பற்றுஉளார்க்குப் பிறப்பு பிறக்கும்.

     பற்றுக, பற்று விடற்கு.

        பற்றுகளை விடற்குப், பற்றுஇல்லார்
       பற்றினைப் பற்றுஎனப் பற்று.

-பேராசிரியர் வெ. அரங்கராசன்

(அதிகாரம் 036. மெய் உணர்தல்)

இலக்கியம் - literature