திருக்குறள் அறுசொல் உரை – வெ. அரங்கராசன்: 027. தவம்

(அதிகாரம் 026. புலால் மறுத்தல் தொடர்ச்சி)

தம்துயர் பொறுத்தல், துயர்செய்யாமை,

தூயநல் அறச்செயல்கள் செய்தல்.

   அற்றே, தவத்திற்(கு) உரு.

   துயர்பொறுத்தல், உயிர்கட்கும் செய்யாமை
       தூய தவத்தின் இலக்கணம்.
.

அஃ(து)இலார், மேற்கொள் வது.

மெய்த்தவத்தார் தவக்கோலம் சிறப்பு;
பொய்த்தவத்தார் தவக்கோலம் பழிப்பு.

      மற்றை யவர்கள் தவம்.

    துறவிகட்கு உதவவே, இல்லறத்தார்.
       துறவு வாழ்வைத் துறந்தாரோ….?

   எண்ணின், தவத்தால் வரும்.

         பகையை நீக்கவும், நட்பை
       ஆக்கவும், தவத்தால் முடியும்.

   ஈண்டு முயலப் படும்.

   வேண்டியதை வேண்டியபடி கொடுக்கும்,
       உண்மைத் தவத்தை முயல்க.

அவம்செய்வார் ஆசையுள் பட்டு.

தவத்தார் கடமையும், தவத்தை
அறியார் வீண்முயற்சியும், செய்வார்.

     சுடச்சுட, நோற்கி பவர்க்கு.

        சுடச்சுடப், பொன்ஒளிரும்; துன்பத்துள்
       படப்படத், தவத்தர், ஞானியர்.

     மன்உயிர் எல்லாம் தொழும்.

    உயிர்ப்பற்றை, ஆணவத்தை அறவே
       விட்டாரை, உயிர்கள் வணங்கும்.

     ஆற்றல் தலைப்பட் டவர்க்கு.

      தவஆற்றல் பெற்றால், ஆற்றல்மிகு
         எமனையும், வெல்லல் கைகூடும்.

சிலர் பலர் நோலா தவர்.

பொய்த்தவத்தார் பலர்ஆனார்; காரணம்,
மெய்த்தவத்தார் சிலர்ஆனார் என்பதால்.

-பேராசிரியர் வெ. அரங்கராசன்

(அதிகாரம் 028. கூடா ஒழுக்கம்)

இலக்கியம் - literature