திருக்குறள் அறுசொல் உரை – வெ. அரங்கராசன்: 028. கூடா ஒழுக்கம்

(அதிகாரம் 027. தவம் தொடர்ச்சி)

அழுக்கான, கடைப்பிடிக்கக் கூடாத

ஒழுக்கக் கேட்டோடு கூடாமை.

ஐந்தும், அகத்தே நகும்.

வஞ்சகன்தன் பொய்ஒழுக்கம் கண்டு,
மெய்வாய்கண் மூக்குசெவி நகும்.

தான்அறி குற்றப் படின்.

மனம்அறிந்த குற்றத்தார்க்[கு] உயர்தவக்
கோலத்தால் என்ன பயன்?

புலியின்தோல் போர்த்துமேய்ந்(து) அற்று.

பொய்வேட ஒழுக்கத்தார், புலித்தோல்
போர்த்திப் புல்மேயும் பசுபோல்வார்.

   புதல்மறைந்து, புள்சிமிழ்த்(து) அற்று.

    தவவேடத்தார் தீச்செயல், வேடன்
       புதர்மறைந்து, பறவை பிடித்தல்போல்.

   ஏதம் பலவும் தரும்.

         ”பற்றுஇல்லை” என்பார்தம் பொய்நடத்தை,
         என்றுஎன்றும் துன்பங்களையே தரும்.

     வாழ்வாரின், வன்கணார் இல்.

     மனத்துள் பற்[று]இலார் பற்[று]உளார்
       போலவே நடிப்பார், கொடியார்.

     மூக்கில் கரியார் உடைத்து.

     குன்றிமணிபோல், காவிக்கோலம்; மனத்துள்,
       அதனது மூக்குப்போல் கரிக்கோலம்.

     மறைந்(து)ஒழுகு மாந்தர் பலர்.

     மனத்துள் அழுக்கராய், வெளியில்,
       பொய்ஒழுக்கராய் ஏய்ப்போர் பற்பலர்.

வினைபடு பாலால் கொளல்.

அம்புநேர்பு; யாழ்வளைவு; அதன்அதன்
செயற்பாட்டுத் தன்மையால் மதிப்பிடு.

   பழித்த(து) ஒழித்து விடின்.
                   உயர்ந்தார் பழித்தவற்றை ஒழிக்க;
       மொட்டையும் சடையும் அதன்பின்.

-பேராசிரியர் வெ. அரங்கராசன்

(அதிகாரம் 029. கள்ளாமை)

இலக்கியம் - literature