திருக்குறள் அறுசொல் உரை : 119. பசப்புஉறு பருவரல் : வெ. அரங்கராசன்
திருக்குறள் அறுசொல் உரை : 119. பசப்புஉறு பருவரல்
திருக்குறள் அறுசொல் உரை
- காமத்துப் பால்
15.கற்பு இயல்
- பசப்புஉறு பருவரல்
பிரிந்த தலைவி, தன்உடலின்
நிறமாற்றம் கண்டும், வருந்துதல்.
(01-10 தலைவி சொல்லியவை)
- நயந்தவர்க்கு, நல்காமை நேர்ந்தேன்; பசந்தஎன்
பிரிவுக்கு ஒப்பினேன்; பசலை
படர்ந்தது; யாரிடம் உரைப்பேன்?
- அவர்தந்தார் என்னும் தகையால், இவர்தந்(து),என்
காதலர் தந்தார் என்னும்
தகுதியால், உடல்முழுதும் நிறமாற்றம்.
- சாயலும், நாணும், அவர்கொண்டார்; கைம்மா(று)ஆ
அழகும், நாணமும் பறித்தார்;
துயரும், பசலையும் கொடுத்தார்.
.
- உள்ளுவன் மன்யான்; உரைப்ப(து) அவர்திறம்ஆல்;
அவரையே, நினைப்பேன்; பேசுவேன்;
எனினும், கள்ளப்பசலை என்மேல்.
- உவக்காண், எம் காதலர் செல்வார்; இவக்காண்,என்
பார்அங்கே, காதலர் போகிறார்;
பார்இங்கே, மேனியில் பசலை.
- விளக்(கு)அற்றம் பார்க்கும் இருளேபோல், கொண்கன்
விளக்கு அணைவதை இருளும்,
பிரிவைப் பசலையும், எதிர்பார்க்கும்.
- புல்லிக் கிடந்தேன்; புடைபெயர்ந்தேன்; அவ்அளவில்,
தழுவல்விட்டு நகர்ந்தேன்; உடனே,
தழுவிக் கொண்டதே பசலை.
- “பசந்தாள் இவள்”என்பது அல்லால், “இவளைத்
“பசலையாள்” என்றுஎனைப் பழிப்பார்;
“பிரிந்தார்”என, அவரைப் பழியார்.
- பசக்கமன் பட்டாங்(கு)என் மேனி, நயப்பித்தார்,
காதலர் நல்நிலையில் இருப்பார்எனில்,
மேனியில் பசலை ஏறட்டும்.
- பசப்(பு)எனப் பேர்பெறுதல் நன்றே, நயப்பித்தார்,
பிரிந்தாரைப் பழியார் என்றால்,
“பசலையள்” என்றும் பேர்பெறலாம்.
பேரா.வெ.அரங்கராசன்
Comments
Post a Comment