வ.உ.சிதம்பரனாரின் மெய்யறம் 41(2.11) பேதைமை யொழித்தல்
அகரமுதல 167, மார்கழி 17, 2047 / சனவரி 01, 2017
இல்வாழ்வியல்
41(2.11) பேதைமை யொழித்த
401.பேதைமை யேதங்கொண் டூதியம் விடுதல்;
பேதைமை என்பது ஒருவன் தனக்குக் கேடு தரும் பண்புகளைப் பின்பற்றி நன்மை தரும் பண்புகளை விட்டுவிடுதல்;
- கடிந்தவை தம்பால் காதன்மை செய்தல்;
மேலும் பெரியோரால் விலக்கப்பட்ட செயல்களை விரும்பி செய்தல்;
- நாணன் பருள்புகழ் பேணுத லின்மை;
மேலும் பழிச் சொல்லுக்கு வெட்கப்படாமை, அன்பு இல்லாமை, அருள் இல்லாமை, புகழ் தரக்கூடிய நல்ல செயல்களைச் செய்யாமை;
- அறிந்துணர்ந் துரைத்து மடங்கா தொழுகல்;
அரிய நூல்களைக் கற்று உணர்ந்து உரைத்தும் அடங்காது வாழ்தல்;
- அறத்தை விடுத்து மறத்தைப் புரிதல்.
மேலும் நல்ல செயல்களைச் செய்யாமல் தீய செயல்களைச் செய்தல் ஆகியவை ஆகும்.
- வினைசெயின் பொய்படும் புணைகொளும் பேதை.
பேதை ஒரு செயலைச் செய்ய முற்பட்டால் அச்செயல் முடிவுபெறாமல் போய்விடும்; அவனும் குற்றவாளியாகிக் கைவிலங்கு பூணுவான்.
- தமர்பசித் துழலப் பிறர்க்கிடும் பேதை.
பேதையின் உறவினர் பசியால் துன்புறும் போது பேதையால் மற்றவர் நன்மை அடைவர்.
- பேதையோர் காசுறிற் பித்தன் களித்தற்று.
பேதை செல்வம் அடைந்தால் பித்துப் பிடித்த ஒருவன் கள் குடித்துத் தடுமாறுவதுபோல தன்னிலை மறந்து நடப்பான்.
- அவைபுகிற் பேதை யதனலங் குன்றும்.
சான்றோர்கள் நிறைந்த சபையில் பேதை நுழைவதால் சபையின் பெருமை குறையும்.
- பெரியார் நூல்கொடு பேதைமை களைக.
அறிவிற் சிறந்த பெரியவர்களின் நூல்களைக் கற்று பேதைமையை நீக்க வேண்டும்.
–வ.உ.சிதம்பரனார்
Comments
Post a Comment