திருக்குறள் அறுசொல் உரை: 115. அலர் அறிவுறுத்தல் : வெ. அரங்கராசன்
(திருக்குறள் அறுசொல் உரை: 114. நாணுத் துறவு உரைத்தல் : தொடர்ச்சி)
திருக்குறள் அறுசொல் உரை
- காமத்துப் பால்
14. களவு இயல்
- அலர் அறிவுறுத்தல்
தலைமக்களின் காதலை, ஊரார்அறிந்து பலவாறு பழிதூற்றல்
- அலர்எழ, ஆர்உயிர் நிற்கும், அதனைப்
“பழிச்சொல்லால், உயிரும் நிற்கிறது;
இதனை, ஊரார் அறியார்”.
- மலர்அன்ன கண்ணாள் அருமை அறியா(து),
“குவளைமலர்க் கண்ணாள் அருமை
அறியாது, பழிதூற்றுவார் ஊரார்”.
- உறாஅதோ ஊர்அறிந்த கெளவை? அதனைப்
“ஊர்ப்பழி உண்மை ஆகாதோ?
காதலைப் பெற்றால்போல் மகிழ்வேன்”.
- கவ்வையால், கவ்விது காமம்; அதுஇன்றேல்,
“பழியால், காதல் வளர்கிறது;
இல்லைஎனின், இயல்பை இழக்கும்”.
- களித்தொறும் கள்உண்டல் வேட்(டு)அற்(று)ஆல், காமம்,
போதை ஏறஏறக் கள்ஆசை;
தெரியத்தெரியக் காதல் இனிது.
(06-10 தலைவி சொல்லியவை)
- கண்டது மன்னும், ஒருநாள்; அலர்மன்னும்,
அவரைப் பார்த்தது, ஒருநாள்தான்;
பழிச்சொல் கிரகணம்போல் ஊர்எல்லாம்.
- ஊரவர் கெளவை எருஆக, அன்னைசொல்
ஊர்ப்பழி உரம்ஆகத், தாய்சொல்
நீர்ஆகக், காதல்பயிர் வளரும்.
- “நெய்யால் எரிநுதுப்பேம்” என்(று)அற்(று)ஆல், “கெளவையால்
“நெய்யால் நெருப்பும், ஊர்ப்பழியால்
காதலும் என்றுமே அழிந்துவிடா”.
- அலர்நாண ஒல்வதோ? “அஞ்சல்ஓம்(பு)” என்றார்,
“அஞ்சாது இரு”எனப் பிரிந்தார்;
ஊர்ப்பழிக்கு நானா அஞ்சுவேன்?
- தாம்வேண்டின், நல்குவர் காதலர்; யாம்வேண்டும்
“விருப்பப்படிப் பழிச்சொல் ஊரில்;
விருப்பப்படிக் காதலர் தருவார்”.
பேரா.வெ.அரங்கராசன்
Comments
Post a Comment