தூததும் நினைவே அன்றோ ! – திருமதி சிமோன்
தூததும் நினைவே அன்றோ ! – திருமதி சிமோன்
காலமோ மாறி ஓடும்
கற்பனை, சுவையும் மாறும் !
ஞாலமோ சுமையை வாழ்வில்
நாளுமே ஏற்றி வைக்கும் !
பாலமாய் நின்று தாங்கும்
பாசமும் மறைந்து போகும் !
தூலகம் (விடம்) நிறைந்த போதில்
தூததும் நினைவே அன்றோ !
எண்ணும் பொழுதில் விளையாடும்
இளையோர் நினைவும் அதிலன்றோ !
வண்ணம் மின்னும் காதலதும்
வாழ்வில் மாந்தர் நினைவன்றோ !
திண்ணம் முதியோா் கனவெல்லாம்
தேடும் வம்ச வளமன்றோ !
சுண்ணம் (தூசு) போன்று மறைந்தேகி
தொடரும் கடிதோர் நாளன்றோ !
அலைபாயும் நினைவுகளோ ஆயிரங்காண் ! ஆங்கே
அலைக்கழியும் மனமதிலே அடுக்கடுக்காய் முற்றும்
கலையாத கனவுகளும், காணுகின்ற உறவும்,
கண்டுவிட்ட பிரிவினிலே கனக்கின்ற உணர்வும்
நிலையாக நின்றாடி நிம்மதியைத் தொலைக்கும் !
நீக்கமற நிறைந்துவிடும் நினைவுக்கே என்றும்
விலையாகக் காலமதை வீணுக்கு இறைத்தே
விரைகின்ற வாழ்வினிலே வரவொன்றும் இலையே !
- திருமதி சிமோன்
Comments
Post a Comment