எத்தனை இழவுகள்! எத்தனை இழப்புகள்! – ஆதிரை
முனகல்களோடு
புலர்ந்து கொண்டிருந்த
பொழுதை
மூர்ச்சையாக்கி
புதைத்த அந்த நாள்
சடலத்தின் உடலை உறிஞ்சிய
பச்சை மண்ணின் வறண்ட அதரங்கள்
கனவுகளைச் சுமந்த
பாவாடை மலர்களின்
நீலம் பாய்ந்த நயனங்கள்
வெட்டிய நெஞ்சின்
கருகிய மீசைகள்
சுருங்கிய தோலும் சுருங்காத கனவும்
தேக்கிய இதயங்கள்
எத்தனை இழவுகள்! எத்தனை இழப்புகள்!
மரணம் அடுக்கி மாளிகை
கரசேவக இனவெறிப் பேய்கள்
குருட்டு மொழியின் கதறல்களுக்கு
இன்னும் வெளிச்சமிடாத
பச்சைத் துரோகங்கள்
சிந்திய செந்துளிகள்
அமைதியடையும் நேரம் எது?
இனத் துரோகிகள் ஒழிவதெப்போது?
தனி ஈழம் மலர்வதெப்போது?
(மே 18 நிருவாணமாய் செவ்வானம் அடைந்த
எம் தொப்புள் கொடி உறவுகளின் நினைவாக….)
Comments
Post a Comment