கவிஞர் முடியரசனின் பூங்கொடி : 79 : எழிலியின் கையறுநிலை
(கவிஞர் முடியரசனின் பூங்கொடி : 78 – தொடர்ச்சி)
பூங்கொடி
16. எழிலியின் வரலாறறிந்த காதை – தொடர்ச்சி
தருவது தொழிலாக் கொண்டது தமிழகம்
அயன்மொழி பலவும் ஆய்ந்து தெளிந்து
மயலற மொழியும் மாந்தர் பற்பலர்
எம்முடை நாட்டினில் இலங்கிடல் காணுதி!
எம்மொழி யாயினும் எம்மொழி என்றதை 125
நம்பும் இயல்பினர் நாங்கள்; இந்நிலை
அறிகதில் ஐய! அமிழ்தெனும் தமிழை
மறந்தும் பிறமொழி மதிக்கும் பெற்றியேம்;
ஆயினும் தமிழை அழிக்கும் கருத்தின்
சாயல் காணினும் தரியேம் எதிர்ப்போம்; 130
பிறமொழி பயில்வோர்
மொழியியல் ஆய்வோர் முந்நீர் வணிகர்
எழிலுறுங் கூத்தர் இவ்வகை மாந்தர்
பன்மொழிப் பயிற்சி பாங்குறப் பெறுவர்;
என்தொழில் கூத்தென ஏற்றுளேன் ஆதலின்
அயன்மொழி சிற்சில அறிந்துளேன் அன்ப! 135
பொய்ம்மொழி நம்பேல்
உரிமை வாழ்வை உவந்தனர் என்னினப்
பெருமை உணர்ந்த பெரியோர், அதனால்
உணர்ச்சியும் எழுச்சியும் ஊட்டினர்; ஊட்டத்
தளர்ச்சி நீங்கித் தமிழக மாந்தர்
வளர்ச்சி நாடிக் கிளர்ச்சிகள் செய்தனர்; 140
தமிழர் உயர்வைத் தகைக்கக் கருதிப்
ழியும் பொய்மையும் பகர்தல் நாணா
இழிமதிக் கூட்டம் எம்செயல் கண்டே
அவ்விய நெஞ்சில் அச்சமும் சேர
எவ்வகை யேனும் தமிழியல் எழுச்சியைக் 145
—————————————————————
எம்மொழி – எந்தமொழி, எம்மொழி – எமதுமொழி, தரியேம் – பொறுக்கமாட்டோம், முந்நீர் – கடல், அவ்விய – பொறாமையுற்ற.
++++
கொல்லும் நோக்கொடு குழுமிய சிற்றினம்
ஒல்லும் வகையாற் பல்வகைப் பழியைச்
சொல்லித் தீர்த்தது சூழ்ச்சிகள் விளைத்தது;
சூழ்ச்சியால் அயன்மொழி ஆட்சியைப் பரப்பிடப்
பாழ்ச்செயல் புரிந்தது; பகைமனங் கொண்டெமைக் 150
குறுமனம் என்று குறைகள் சொற்றது;
பிறமொழி வெறுக்கும் பெற்றியர் என்றது;
உடனிருந் தழிக்கும் நோய்நிகர் மாந்தர்
கொடுமனம் உடையோர் விடுபொய் மொழியை
நண்ப! மெய்யென நம்பேல்; எம்முயர் 155
பண்பினை நடுநிலைப் பாங்கினர் ஏத்துவர்’
எனஅக் கூத்தன் எடுத்தியம் பின்னால்;
தலைவன் மகிழ்வும் வேண்டுகோளும்
மனமிகக் களித்த பழுவூர்த் தலைவன்
கூத்தன் உரைத்திடும் கொள்கைகள் போற்றி
`நாத்துணை யாகிய நாவல! ஈங்கிவண் 160
காத்துனைப் போற்றிடக் கருதினம்; எம்முழைச்
சின்னாள் வதிந்து சிறியேம் மகிழ
நன்னூல் ஒன்றின் நலமுரைத் தேகுதி!
கூத்தின் திறமெலாம் பார்த்திடும் விழைவினேம்
ஆயினும் நின்குழு அனைத்தும் இழந்து 165
பாய்மரம் துணையாப் பற்றிவந் துற்றனை;
ஆதலின் நன்னூல் அறநூல் ஒன்றினை
ஓதுதி எமக்கு’என உரைத்தன னாகக்
கூத்தன் திருக்குறள் உரைத்தல்
கூத்தனும் இசைந்து குலவி மகிழ்ந்தனன்;
பாத்திறம் காட்டும் பாவலன், நாவலன், 170
—————————————————————
சொற்றது – சொல்லியது, எம்முழை – எம்மிடம், பாத்திறம் – பாடல் திறம்.
++
தீத்திறம் யாவும் தீர்த்திடும் ஆசான்,
உலகம் உய்ந்திட உயர்நிலை எய்திடப்
பலபொருள் பொதிகுறட் பாவினைத் தந்தனன்;
எப்பா லவரும் ஏத்தும்அம் முப்பால்
செப்பிய பொருளறம் தப்பா துரைத்து 175
பழுவூரார் பரிசில் அளித்தல்
எஞ்சா துணர்த்திய எழிலறம் அனைத்தும்
நெஞ்சாற் கொண்டனர்; நிறைமொழி மாந்தன்
வள்ளுவன் ஓதிய வாய்மைகள் கண்டனர்;
தெள்ளிய தமிழியம் தேர்ந்தனர் அன்பை 180
உள்ளிய பழுவூர் உறையும் மாந்தர்;
நன்னூல் மொழிந்திடும் நவைதவிர் அறமெலாம்
பன்னூற் கூத்தன் பகர்ந்திடக் கேட்டுக்
கழிமிகு மகிழ்வினர் நிறைபடு நிதியம்
அரும்பொருள் பலவுடன் அளித்தனர் போற்றப் 185
பிரிந்தவர் கூடுதல்
கருங்கடல் கடந்தனன் கலந்தரு துணையால்
தாயகம் கண்டனன் தளிர்த்தனன் மனனே;
வேயனை தோளி மீளுறுங் காதலற்
காணலும் நீள்துயர் களைந்தனள் ஆங்கே; 190
பேணிய கூத்தும் பெரும்பே ரிசையும்
நீணில மாந்தர் நெஞ்சங் களிகொள
மீண்டும் மலர்ந்தே யாண்டும் பரவின;
எழிலிதன் வாழ்வில் எழிலி ஆயினள்;
பூங்கொடி எழிலிபால் எழுதல்
தொழுதகும் அந்தத் தூயவள் பாங்கில் 195
எழுக! இசையின் நுணுக்கம் யாவும்
பழுதற உணர்க! பரப்புக பாரில்!
என்றனர் அடிகள் எழுந்தனள் அவளே. 198
—————————————————————
தமிழியம் – தமிழின் கொள்கை, வேயனை தோளி – எழிலி.
++
(தொடரும்)
கவிஞர் முடியரசன், பூங்கொடி
Comments
Post a Comment