திருக்குறள் அறுசொல் உரை – 97.மானம்: வெ. அரங்கராசன்
திருக்குறள் அறுசொல் உரை – 97.மானம்:
வெ. அரங்கராசன்
02. பொருள் பால்
13. குடி இயல்
97. மானம்
வாழ்விலும், தாழ்விலும், தம்மதிப்பை,
மானத்தைத் தாழவிடாது காத்தல்
- இன்றி யமையாச் சிறப்பின ஆயினும்,
தேவையானவை என்றாலும், மானம்
கெடவரின், ஏற்காது கைவிடு.
- சீரினும், சீர்அல்ல செய்யாரே, சீரொடு
ஆளுமையை வேண்டுவார், புகழுக்காக
மானக்கேட்டை என்றும் செய்யார்.
- பெருக்கத்து வேண்டும், பணிதல்; சிறிய
வளர்ச்சியிலும், பணிக; வறுமையிலும்,
மானம் காக்கத் துணிக.
- தலையின் இழிந்த மயிர்அனையர், மாந்தர்,
நிலைதாழ்ந்த மனிதர், உதிர்ந்த
தலைமுடிபோல், இழிந்தார் ஆவார்.
- குன்றின் அனையாரும் குன்றுவர், குன்றுவ
குன்றிமணி அளவு மானக்கேட்டைக்
குன்றுபோல்வார் செய்யினும், தாழ்வார்.
- புகழ்இன்(று)ஆல், புத்தேள்நாட்(டு) உய்யா(து)ஆல், என்மற்(று)
புகழும், வான்உலகும் தராது;
பின்ஏன் இகழ்வார்பின் செல்லல்…..?
- ஒட்டார்பின் சென்(று)ஒருவன் வாழ்தலின், அந்நிலையே,
ஒட்டாருடன் மானம்கெட்டு ஒட்டுவதினும்,
“செத்தான்” எனப்படல் நன்று.
- மருந்தோமற்(று) ஊன்ஓம்பும் வாழ்க்கை….? பெரும்தகைமை
மானம் கெட்டபின்னும் உயிர்வாழ்தல்,
மானத்தை, மீட்கும் மருந்தோ…..?
- மயிர்நீப்பின், வாழாக் கவரிமா அன்னார்,
மயிர்நீங்கின், கவரி விலங்கு
வாழாது; மானக்கேடரும் வாழார்.
- இளிவரின், வாழாத மானம் உடையார்,
இழிவுவரின், வாழா மானத்தார்
புகழை, உலகார் போற்றுவார்.
-பேரா.வெ.அரங்கராசன்
Comments
Post a Comment