சி.செயபாரதனின் ‘சீதாயணம்’ – நாடகம் : காட்சி 4
(சித்திரை 13, 2046 / ஏப்பிரல்26, 2015 தொடர்ச்சி)
காட்சி நான்கு
அயோத்திய புரியில் தொடங்கிய அசுவமேத வேள்வி
இடம்: அயோத்திய புரி அரண்மனை
நேரம்: மாலை
பங்கு கொள்வோர்: இராமன், இலட்சுமணன்,
பரதன், சத்துருக்கனன், மகரிசி வசிட்டர், விசுவாமித்திரர், மன்னர்கள், பத்து
அல்லது பன்னிரண்டு வயதுப் பாலகர்கள்: இலவா, குசா. அனுமான், அங்கதன்,
சுக்ரீவன்.
[அமைப்பு: மாமன்னன் இராமன் அசுவமேத யாகம்
செய்வதற்குத் திட்டமிடுகிறான். மகரிசி வசிட்டர் பரதன், இலட்சுமணன்,
சத்துருக்கனன் ஆகியோர் மூவரையும் அழைத்து வேள்விக்கு ஒரு குதிரையைத்
தியாகம் செய்யத் தயாரிக்கச் சொல்கிறார். அநேக மன்னர்கள், பெரியோர்கள்,
முனிவர்கள் ஆகியோருக்கு இராமன் ஓலை அனுப்பி அசுவமேத யாகத்தில் பங்கு கொள்ள
வேண்டுகிறான். விசுவாமித்திர முனிவர் அவரது சீடர் படையுடன் வருகை தந்தார்.
சீதையின் தந்தை சனக மாமன்னர் கூடக் கலந்து கொண்டார். இராமனுடைய பக்கத்து
ஆசனத்தில் சீதைக்கு மாற்றாக முழுவடிவத் தங்கச்சிலை ஒன்று செய்யப்பட்டு
வைக்கப் பட்டிருந்தது. சனக மன்னர் சீதையின் சிலையைப் பார்த்ததும் திகைப்
படைந்து அவர் மனதில் ஏதோ ஓர் ஐயப்பாடு எழுகிறது. இலங்கா புரியிலிருந்து
மீண்டு பட்டத்து அரசியான சீதாவைப் பார்க்கப் போன சனக மன்னர், அவள் நாடு
கடத்தப் பட்டிருப்பதும், வால்மீகி முனிவரின் துறவகத்தில் அடைக்கலமாகி
இருப்பதும் தெரியவந்து மிகவும் மனமுடைந்து போகிறார்.
அணிகலன்கள் பூட்டப் பட்ட அழகிய வெள்ளைக்
குதிரை ஒன்று அரண்மனை வாயிலில் நின்றது. ஆட்டுத் தோலில் எழுதப்பட்டுக்
குதிரையின் கழுத்தில் தொங்கிய ஓர் அறிக்கையில் எச்சரிக்கை காணப்பட்டது.
‘பகைவரை ஒழித்துக்கட்டும் கோசலச் சக்கரவர்த்தி மேன்மை மிகு வேந்தன்
இராமனுக்கு இக்குதிரை சொந்தமானது. குதிரையை மதித்து வரவேற்போர் அனைவரும்
அவரது ஆணைக்குக் கீழ்ப்படிந்து அவர் கேட்கும் வரிப்பணத்தைக் காலாகாலத்தில்
கட்டி விடவேண்டும். குதிரையை வழிமறித்துக் கட்டிப் போடுவோர் மாமன்னர்
இராமரது பகைவராகக் கருதப்படுவர்! அத்துடன் குதிரையைப் பிடிப்போர் இராமச்
சக்கரவர்த்தியை எதிர்த்துப் போரிடவும் தயாராக வேண்டும்’. போர்த்துறைக்குத்
தளபதியாக நியமிக்கப் பட்டுள்ள சத்துருகனன், குதிரை முன்னே செல்ல பின்னே
பலத்த படையினருடன் வழிநடத்திச் சென்றான். குதிரையும், சத்துருகனன்
பட்டாளமும் பிறகு பல படகுகளில் ஏறிக் கங்கை நதியைத் தாண்டி அப்பால்
வால்மீகி துறவகம் வழியாகச் சென்றன. காட்டில் விளையாடிக் கொண்டிருந்த இலவா,
குசா இரட்டையர், ஒப்பனை செய்யப்பட்டு வெள்ளைக் குதிரை கம்பீரமாகச்
செல்வதைக் கண்டு பூரிப்படைந்து, அறிக்கையை வாசித்து அதைப் பிடித்து
நிறுத்தினர்! அஞ்சாமல் குதிரையை மரத்தில் கட்டிப் போட்டு, அவர்களைத் தாக்க
யார் வருகிறார்கள் என்று வேடிக்கை பார்த்தனர்.]
சத்துருக்கனன்: [குதிரை கட்டப்படுவதைப்
பார்த்துக் கேவலச் சிரிப்புடன் பாலர்களே! இது விளையாட்டுப் பொம்மை இல்லை!
உங்களுக்குப் படிக்கத் தெரியுமா ? வெள்ளைக் குதிரை கழுத்திலே தொங்குவதைப்
படித்தீர்களா ? இல்லை. படிக்கத் தெரியாத பட்டிக் காட்டுப் பாலகர் என்றால்
மன்னித்து விடுகிறேன்.
இலவா, குசா: [ஆத்திரமுடன்] நாங்கள்
படிக்கத் தெரியாத பட்டிக்காட்டுப் பாலகர் என்றா நினைத்தீர்? அறிக்கை
படித்துத்தான் யாம், குதிரையைப் பிடித்துக் கட்டினோம்! குதிரை வேண்டு
மென்றால் கூறியபடி எங்களுடன் போரிடு! அல்லது குதிரையை எங்களிடம்
விட்டுவிட்டுப் போய்விடு!
சத்துருகனன்: [அவர்களது வில்லைப் பார்த்து
இறுமாப்புடன்] தோளிலே வில் தொங்குதே! வில்லை உங்களால் வளைக்க முடியுமா ?
வில்லை வளைத்து அம்பைக் குறிவைத்து ஏவத் தெரியமா ?
இலவா, குசா: ஏன் தெரியாது ? பாய்ந்தோடும்
மானின் கண்ணை அடிப்போம்! பறக்கும் பறவையின் மூக்கை உடைப்போம்! பதுங்கித்
தாவும் முயலின் காதைக் கிழிப்போம். எதிர்த்தால் உங்கள் நெஞ்சையும்
இரண்டாய்ப் பிளப்போம்! குதிரையை எங்களிடம் விட்டுப் போவீர்! அல்லது
உதிரத்தைக் கொட்டி உயிரை இழந்து போவீர்! முதலில் எடுங்கள் உங்கள் வில்லை!
[இருவரும் தமது வில்லைக் கையில் ஏந்தி அம்பைத் தொடுக்கிறார்கள்].
சத்துருக்கனன்: (கோபம் மிகுந்து) அடே
பொடிப் பயல்களே! என்னை மானென்று நினைத்தீரா ? அல்லது முயலென்று நினைத்தீரா ?
இராமப்பேரரசரின் போர்த் தளபதி நான்! நொடிப் பொழுதில் உங்களை அம்பால்
அடித்துத் துடிக்க வைப்பேன்! ஓடுங்கள் உயிரைப் பிடித்துக் கொண்டு! இதோ! என்
எச்சரிக்கை அம்பு!
[எச்சரிக்கை அம்பைக் கவணாக விடுகிறான்.இலவா, குசா இருவருக்கும் இடையே அம்பு உரசிக் கொண்டு போகிறது.]
இலவா, குசா: எங்களிடம் போரிட அஞ்சுகிறீர்!
எச்சரிக்கை அம்பு எதற்கு ? இதோ! எங்கள் மெய்யான அம்புகள்! அவற்றின்
வேகத்தைப் பார்! குறிவைக்கும் எங்கள் திறமையைப் பார்! [இலவா, குசா இருவரும்
அம்பு தொடுத்தெய்ய, சத்துருகனன் வலது கையை உரசிக் கொண்டு ஒன்றும், இடது
கையை உரசிக் கொண்டு அடுத்ததும் பாய்கின்றன!]
சத்துருகனன் சினத்துடன் தன் வில்லை
வளைத்து அடுத்து, அடுத்து அம்புகளைத் தொடுக்கிறான். ஓரம்புக்கு இரட்டை
அம்புகள் எதிர்த்து வரவே, குழம்பி திகைத்துப்போய் கையில் காயம்பட்டுக் கீழே
விழுந்து மயக்கம் அடைகிறான். மற்ற போர் வீரர்களும் அடிபட்டு
விழுகிறார்கள். உயிர் பிழைத்த ஒற்றர் சிலர் அயோத்திக்கு மீண்டு
சத்துருக்கனன் தோற்றுப் போய் விழுந்து விட்டதை இராமனிடம் கூறுகிறார்கள்.
அயோத்திய புரியில் சத்துருகனன் படைக்கு நேர்ந்த தோல்வியைக் கேட்டு இராமன்
அதிர்ச்சி யடைந்து அடுத்து இலட்சுமணனை அனுப்புகிறான். சிறுவர் இருவரையும்
கொல்லாது உயிருடன் கைப்பற்றி வருமாறு கட்டளை யிடுகிறான். இலட்சுமணன்
காட்டுப் போர்க்களத்தில் இலவா, குசா இருவரையும் பார்த்து, குதிரையை
அவிழ்த்து விடும்படிக் கெஞ்சுகிறான். குசா வேடிக்கைக்காகக் குறிவைத்து
அம்பை ஏவி இலட்சுமணன் மணிமுடியில் அடித்து வீழ்த்துகிறான். இலட்சுமணன்
அவமானம் அடைந்து போரிடத் தொடங்குகிறான். இறுதியில் இலட்சுமணனும் கையில்
அடிபட்டு வீழ்கிறான். செய்தியை அறிந்த இராமன் பரதனை அனுப்பத் தீர்மானித்து
பிறகு மனம் மாறி, திரும்புமாறு ஆணையிடுகிறான். இலட்சுமணனை வென்று
வீழ்த்தும் வீரர்களும் காட்டுப் புறத்தில் வாழ்கிறார்களா என்று இராமன்
பெருங்கவலை அடைகிறான். உடனே அனுமனைக் கூப்பிட்டு இலங்கா புரியில் இராவணனைக்
கலக்கி யடித்த தென்முனைப் படையைத் திரட்டக் கட்டளை யிடுகிறான். பரதன்
தலைமையில் அனுமான், அங்கதன், சுக்ரீவன் ஆகியோரும், அவரது தென்னகப்
படையினரும் கானகப் போர்க்களத்துக்கு வருகிறார்கள்.
(நான்காம் காட்சி முற்றும்)
அறிவியலறிஞர் சி.செயபாரதன்https://jayabarathan.wordpress.com/seethayanam/
Comments
Post a Comment