Skip to main content

பன்னீர் செல்வத்தின் புதிய புரட்சிக்கவி: களம் : 4 காட்சி : 5

 




(பன்னீர்செல்வத்தின்புதியபுரட்சிக்கவி: களம் : 4   காட்சி : 4 தொடர்ச்சி)

களம் : 4  காட்சி : 5

கவிஞனும், இளவரசியும் காதற்பூங்காவில் உலவுகின்றனர். இறுதிக்கட்டத்தில் மன்னன் மறைந்திருந்து காணுகிறான்.

இசைப்பாடல்

அவன் :                  வானத்து                           முழுநிலா

                                                வஞ்சியுன்                          பால்வடியும்

                                      தாமரை                             முகம் நாணி

                                                தயங்குதடி                         வான்முகிலில்

                                      நெஞ்சையே             கருப்பாக்கி

                                                நிலவரை                           போட்டொளிக்கும்

                                      கருப்புப்                            பணக்காரர்

                                                கனவில்                            பிதற்றுதலாய்

                                      வஞ்சியே                          என்மனது

                                                வாட்டுந்                            துயராலே

                                      பஞ்சினும்                         மெலிதாகிப்

                                                பதைத்துப்                         பிதற்றுதடி

அவள்  :                  மூச்சடக்கிக்              கடலாழம்

                                                முழுகிக்                            குளித்தபின்னர்

                                      முத்தெடுத்து             வருவதல்லால்

                                                முழுப்பயன்                       வேறுண்டோ

                                      பன்னிப்பல                       பேசுதலால்

                                                பாவந்தான்                        தீர்ந்திடுமோ

அவன் :         பாவமோ                 இது              பாவமோ

                                      பசும்பொன்              உடல்  பனியாகிட

                             இதழ்த்தேன்    அது              மதுவாகிட

                                      மலரே           புகும்            வண்டாகியே

                             மங்கையுனை  நான்             அறிந்திட

                                      பாவமோ                 என்ன  பாவமோ – இது

                             என்ன           பாவமோ

அவள்  :         பாவமே                  இது              பாவமே

                                      இளையாள்              உடல்  நினைந்தேங்கிட

                             வளைபூண்               கை               மெலிதாகிட

                                      கயலாங்                   கண்              கடலாகிட

                             மயலாம்                  நோய்  எனக்காக்கிடும்

                                      பாவமே                  பெரும் பாவமே – இது

                             பாவையின்              நாணப் பாவமே

(தொடரும்)

புலவர் சா.பன்னீர்செல்வம்புதிய புரட்சிக்கவி

Comments

Popular posts from this blog

எனக்குப் பிடித்த திருக்குறள்! – இரெ. சந்திரமோகன்

பல்துறையில் பசுந்தமிழ் : அறிவியல்தமிழ் 3/8 – கருமலைத்தமிழாழன்

செய்யும் தொழிலே தெய்வம் – பட்டுக்கோட்டை கல்யாணசுந்தரம்