Skip to main content

பன்னீர் செல்வத்தின் புதிய புரட்சிக்கவி: களம் : 4 காட்சி : 4

 




(பன்னீர் செல்வத்தின் புதிய புரட்சிக்கவி: களம் : 4 காட்சி : 3 தொடர்ச்சி)

அரசன் அமர்ந்திருக்க – தோழியர் வருகின்றனர்.

களம் : 4  காட்சி : 4

பஃறொடை வெண்பா

அல்லி :         குடிமக்கள்                         போற்றும்

                                      முடிவேந்து                        வாழ்க

                             அடிபணிவார்            காக்கும்

                                      அருள்வேந்து            வாழிய

                             நாட்டின்                            ஒளிவிளக்காம்

                                       நங்கை                    இளவரசி

                             ஏட்டி                               லெழுதவொணா

                                      இன்பமுடன்            வாழியவே

அரசன் :         மங்கையீர்                         நீங்கள்

                                      மதிக்குந்                           தலைவிதான்

                             பங்கமில்                           யாப்பைப்

                                      பழுதறக்                           கற்கும்

                             குறையறு                          கல்வி

                                      முறைபிறழ்                       வின்றி

                             நிறையுறக்                         காத்தல்தான்

                                      நேரிழையீர்              நுங்கடன்

அல்லி :         ஏவும்                               பணிசெய்யும்

                                      ஏழையேம்                        குற்றேவல்

                             தாவும்                     விரைபுரவி

                                      தாள்பட்                            டெழுமோர்

                             துகளி                      லொருகூறு

                                      தொய்வுற்ற                        றென்றால்

                             மகபோல்                          குடிகாக்கும்

                                      மாமன்னர்                         கண்ணோடல்

                             ஏழையாம்                         செய்த

                                      இரும்பே                          றதுவன்றோ

                             வாழை                    யடிவாழை

                                      வாழ்கநின்                         தொன்மரபே

அரசன்   :                  அற்றம்                    மறையேல்

                                      அரசுக்                     கொளியாதீர்

                             உற்ற                                தெதுவெனினும்

                                      ஊசி                                 முனையளவும்

                             மாற்றல்                            குறைத்தலின்றி

                                      மங்கையீர்                         ஓதுகநீர்

                             ஏற்றம்                    எதுவென

                                      ஏலும்                               வகையறிவேன்

அல்லி :         தஞ்சமெனத்             தாழ்வாரைத்

                                      தாங்கும்                  பெருமன்னா

                             பஞ்சும்                   நெருப்புமாய்ப்

                                      பக்கத்                     திருத்தினால்

                             கொஞ்சமேனும்                  பற்றா

                                      திருத்தல்தான்            கேட்டதுண்டோ

                             விஞ்சுமோர்             செங்கோல்

                                      விறல்வேந்                        தறியாதோ

அரசன் :         அஞ்சா                    துரைத்தாய்    

                                      அணங்கேயுன்           சொல்லது

                             வஞ்சனை                          யாயின்

                                      வதைப்பேன்            அறிவாய்

அல்லி :                   முறைசெய்து            காக்கும்

                                      முடிபுனை                         வேந்தே

                             இறையுமது                        தாள்பணியும்

                                      எம்மைப்                          பொறுத்தருள்க

                   ˜      மன்னவ                            மங்கை

                                      அமுதவல்லி             அன்புமிகத்

                             தன்னை                            உதாரனுக்குத்

                                      தத்தம்                     புரிந்தாளாய்க்

                             காதலெனும்             இன்பக்

                                      கடலில்                             குளித்துவிட்ட

                             மாதிரியாய்த்             தோன்றுகிறாள்

                                       மற்றிதை                           மன்னர்

                             திருமுன்னே             சாதித்தோம்

                                      விண்ணப்பம்            தாழ்ந்தே        ˜

அரசன் :         வருமுன்னர்க்            காக்கவென

                                      வக்கணையா             யிட்டதிரை

                             பாழ்பட்டுப்                       போனதென்ன

                                      பாவா                     யறியாயோ

அல்லி :         ஏழ்கடல்                           சூழும்

                                      இரும்புவி                         யாள்மன்ன

                             வானும்                             நிலவும்

                                      வரம்பி                    லடங்குமோ

                             தேனுண்ணும்           வண்டு

                                      திசைதான்                          அறியாதோ

                             வெற்றுத்                           திரையதுவும்

                                      வேலியோ                         காதலுக்கு

                             முற்றும்                            பிழையாகும்

                                      முன்னே                            யதுகாத்தல்

                             கொற்றவ                          நுங்கடன்

                                      கொள்வேம்                       நுமதுபணி

அரசன் ;         சற்றும்                    ஒளியாது

                                      சாற்றினீர்                           நன்மைக்கே

                             ஒன்று                     மறியீராய்

                                      உம்பணி                           மேற்கொள்க

                             கன்றிய                    கள்வரைக்

                                      கைமெய்யாய்            நான்பிடிப்பேன்

                             மன்றில்                            நிறுத்தியே

                                      மாசறு                     எம்நீதி

                             ஒன்றும்                            வகைசெய்வேன்                  ஓர்ந்து

(தொடரும்)

புலவர் சா.பன்னீர்செல்வம்புதிய புரட்சிக்கவி

Comments

Popular posts from this blog

எனக்குப் பிடித்த திருக்குறள்! – இரெ. சந்திரமோகன்

பல்துறையில் பசுந்தமிழ் : அறிவியல்தமிழ் 3/8 – கருமலைத்தமிழாழன்

செய்யும் தொழிலே தெய்வம் – பட்டுக்கோட்டை கல்யாணசுந்தரம்