திருக்குறள் அறுசொல் உரை – 073. அவை அஞ்சாமை : வெ. அரங்கராசன்
02. பொருள் பால்
06. அமைச்சு இயல்
அதிகாரம் 073. அவை அஞ்சாமை
கூட்டத்தார் திறன்களை ஆராய்ந்து
சற்றும் அஞ்சாது பேசும்திறன்
- வகைஅறிந்து வல்அவை வாய்சோரார், சொல்லின்
தூயநல் சொல்அறிஞர் சொல்வல்லார்
கூட்டத்தில் வாய்தவறாது பேசுவார்.
- கற்றாருள் கற்றார் எனப்படுவர், கற்றார்முன்
கற்றார் மனம்பதியச் சொல்வாரே
கற்றாருள் கற்றார் எனப்படுவார்.
- பகைஅகத்துச் சாவார், எளியர்; அரியர்,
போர்க்களத்தில் சாவார், மிகப்பலர்;
அவைஅஞ்சாது சொல்வார், மிகச்சிலர்.
- கற்றார்முன் கற்ற செலச்சொல்லித், தாம்கற்ற
கற்றார்முன் மனத்துள் செலச்சொல்;
மிகக்கற்றாரிடம் கல்லாதன கேள்.
- ஆற்றின் அள(வு)அறிந்து கற்க, அவைஅஞ்சா
அவையில் தெளிவாய்ப் பதில்தருமாறு
அளவை அறிந்து கற்க.
- வாளொ(டு)என் வன்கண்ணர் அல்லார்க்கு? நூலொ(டு)என்
கோழையின் கைவாளாலும், அவைஅஞ்சுவான்
கற்ற நூலாலும் பயன்என்.?
- பகைஅகத்துப் பேடிகை ஒள்வாள், அவைஅகத்(து)
அவையில் பேசுதற்கு அஞ்சுவான்
கற்றநூல், பேடியின் கைவாள்போல்.
- பல்அவை கற்றும் பயம்இலரே, நல்அவையுள்
பல்அவைகளை ஆய்ந்தும், நல்அவையில்
பதியச் சொல்லார், பயன்இல்லார்.
- கல்லா தவரின் கடைஎன்ப, கற்(று)அறிந்தும்,
கற்றுஅறிந்தும், நல்அவையில் சொல்ல
அஞ்சுவார், கல்லாரினும் கீழ்ஆவார்.
- உளர்எனினும் இல்லாரோ(டு) ஒப்பர், களன்அஞ்சிக்
கற்றதை மனம்பதியச் சொல்லாதார்.
கற்றாரே என்றாலும் கல்லாரே
பேராசிரியர் வெ. அரங்கராசன்
Comments
Post a Comment